Getuigenis De ideale man

Ideale man	Ik kon er niet toe besluiten, het uit te maken. Ik was bang. Bang dat ik eenzaam zou zijn en niemand meer had die van me hield. Hij verweet me mijn godsdienstige opvattingen en ging er met anderen over praten. Ik herinner me dat een meisje op een dag naar me toekwam en zei: 'Ik vind dat Erik veel moed heeft om bij jou te blijven. Je hebt het recht niet hem dat te onthouden. Je hoeft alleen maar de pil te nemen, dat is alles'. Die situatie duurde tot de volgende zomer. Tenslotte kon ik er niet meer tegen en besloot ik het uit te maken. Dat was niet gemakkelijk. Ik heb moeilijke momenten van eenzaamheid gekend want ik durfde mijn oude vrienden niet meer terug te zien. Toen heb ik een paar maanden later Alex ontmoet. Vrij snel zijn we iets voor elkaar gaan voelen. Het was serieus en we hebben ons verloofd. Heidi
Toen ik 16 of 17 was droomde ik ervan - net als veel meisjes van mijn leeftijd - om de ideale man te ontmoeten. Op een dag leerde ik Erik kennen. Alles was geweldig. Het raakte spoedig aan tussen ons. We zaten in dezelfde klas, dus we zagen elkaar elke dag en 's avonds hingen we uren aan de telefoon om elkaar de alledaagse dingetjes en de kletspraatjes over de klas te vertellen. Kortom, alles ging goed. Maar op een dag maakte Erik me duidelijk dat hij niet genoeg had aan de manier waarop we met elkaar omgingen. Hij wilde verder gaan. Dat kwam bij mij hard aan. Natuurlijk, iedereen om ons heen deed het. Maar ik kon mezelf daar niet toe zetten: het druiste in tegen mijn geloof, mijn familie en zoveel dingen die ik niet zomaar los kon laten. De enige oplossing was om hem te bekeren. Ik ben daarvoor gaan bidden. Maar Erik wilde er niets van weten en het liep steeds stroever tussen ons.
Verkering: hoe ver kun je gaan? Getuigenis: Meisjes respecteren

50 vragen

Emmanuel